ผีถ้ำแกลบ อ.เชียงดาว หรือคนลับแลถ้ำแกลบ

ผีถ้ำแกลบ  อ.เชียงดาว  หรือคนลับแลถ้ำแกลบ

ภายในถ้ำแกลบ

ลักษณะ  :  เหมือนมนุษย์ทุกประการ

อาหาร  : 

เรื่องเล่า  :

                ถ้ำแกลบ  เดิมจะมีแกลบอยู่เต็มหน้าถ้ำ  เพราะพวกผี  จะชอบแอบมาขโมยข้าวของชาวบ้านแถวนั้น  แล้วเอาไปสีข้าวเองในถ้ำ  ถ้าชาวบ้านที่มีคาถา  ก็จะนำเอาต้นกุงผ่าออกเป็นซีก  ขนาดพอให้ปักลงดินได้  แล้วนำมาไม้ต้นกุงมาปักมุมทั้ง  4  มุม  ของนาข้าว  จะทำให้ผีมองไม่เห็นข้าวทำให้ผีพวกนั้นไม่สามารถขโมยข้าวไปได้  ชาวบ้านบางคนก็พูดลอยๆว่า  “  ข้าวไหม้หมดแล้ว  กินไม่ได้แล้ว  ”  เมื่อผีได้ยินอย่างนั้นก็จะไม่ขโมยข้าวไป  เพราะคิดว่าข้าวนั้นไหม้แล้ว 

  

กี่ฝ้าย                                                       เปียฝ้าย

                สมัยก่อนเคยมีชาวบ้านแถวนั้นสามารถเข้าไปในถ้ำได้  มักจะไปยืมเอากี่ฝ้าย  และเปียฝ้าย  ที่แขวนอยู่บนหน้าผาในถ้ำ  มาใช้ทอผ้า  เมื่อใช้เสร็จก็จะนำไปคืนในถ้ำ  แต่ไม่สามารถเอากลับไปแขวนไว้ที่เดิมได้  ก็จะบอกกล่าวลอยๆ  ว่าเอามาคืนแล้ว  แล้วก็นำว่างไว้ที่พื้นถ้ำ  หลังจากนั้นก็มีคนมายืมเรื่อยๆ  แต่บางคนไม่นำเอากี่ฝ้าย และเปียฝ้ายกลับไปคืนถ้ำ  ผีถ้ำแกลบก็เลยบังตาไม่ให้มนุษย์เห็นได้อีก  

                มีเรื่องเล่าอีกเรื่องหนึ่งว่ากันว่า  มีมนุษย์ชายคนหนึ่งได้ไปเอาคนลับแลเป็นเมีย  ตอนแรกที่ชายหนุ่มนั้นไปอยู่เมืองลับแลผมของเขาสั้น  แต่พอกลับออกมาผมของเขายาวมาก  เมื่อไปอยู่เมืองลับแล  จนมีลูกด้วยกัน  วันหนึ่งเมียได้ออกไปข้างนอก  ทิ้งลูกไว้กับสามี  ลูกร้องไห้ไม่หยุด  สามีจึงพูดปลอบลูกว่า  “  นู้นๆ  แม่มาแล้ว  ”  ลูกจึงหยุดร้องไห้  พอเมียกลับมาแล้วรู้ว่าสามีของตนนั้นพูดโกหกกับลูก  จึงได้นำเอาขมิ้นจำนวนมากมาห่อให้สามี  แล้วส่งสามีกลับเมืองมนุษย์  และพูดย้ำกับสามีว่า  อย่าเปิดห่อผ้าออก  จนกว่าจะถึงบ้าน  พอสามีเดินทางออกมา  ระยะทางนั้นไกลเหลือเกิน  มนุษย์ชายรู้สึกหนัก  จึงได้นำขมิ้นให้ห่อผ้าทิ้งออกไปตามทาง  เหลือขมิ้นเพียงแง่งเดียวที่นำติดตัวมา  เมื่อถึงบ้านเขาจึงได้เปิดห่อผ้าออก  แต่กลับพบว่าขมิ้นแง่งนั้น  กลายเป็นทอง  เขาจึงรีบกลับไปหาขมิ้นตามทาง  แต่ก็ไม่พบอะไร  (น่าเสียดายแทนจริงๆ  ^^) 

แหล่งข้อมูลจาก  ชาวบ้านตำบนแม่นาวาง  อำเภอแม่อาย  จังหวัดเชียงใหม่