ได้ฝึกนั่งกรรมฐาน ฝึกไปฝึกมาก็เริ่มนั่งนานขึ้น จาก 15 นาที เป็นครึ่งชั่วโมง จากนั้นก็เป็น 1 ชั่วโมง 2 ชั่วโมง 3 ชั่วโมง 4 ชั่วโมง ผมเริ่มฝึกกรรมฐานได้ระดับหนึ่งแล้ว ก็ยังมีความคิดที่อยากจะเห็นวิญญาณว่ามีจริงรึป่าว
พอนานๆไป ผมก็เริ่มมีจิตสัมผัส เริ่มรับรู้ว่าวิญญาณมีจริง เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นในโบถส์ ผมนั่งกรรมฐานจนมีแค่ผมที่นั่งอยู่ตอนนั้น พระท่านอื่นกลับไปหมดแล้ว วันนั้นผมกำลังนั่งสมาธิทำกรรมฐาน อยู่ๆก็รู้สึกแปลกๆเหมือนมีใครมานั่งจองหน้า ผมก็เริ่มรู้สึกกลัวในใจ ใจหนึ่งก็คิดอยากจะเห็น ใจหนึ่งก็ไม่อยากเห็น สักพักก็เริ่มได้ยินเสียงกระทืบเท้า ตึบ ตึบ ตึบ ดังขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั่นก็ได้ยินเสียงคนวิ่งไปวิ่งมารอบๆโบถส์ ผมเริ่มรู้สึกหลอนๆในใจ เลยตั้งสติ ค่อยๆลืมตาแต่ตามันก็ไม่ยอมลืมตาขึ้นมา ผมก็เลยตั้งจิต ตั้งสติอีกครึ่ง แล้วก็ค่อยๆลืมตามองดู ขณะที่ค่อยๆลืมตาดูนั้น ผมเห็นเงาสีดำรูปร่างเหมือนคนตัวสูงใหญ่อยู่บนหัถบาตรที่พระนั่ง เมื่อผมเปิดตากว้างแล้วจึงได้ลองเพ่งและจองมองดู เงานั้นก็เลื่อนหายไป ผมก็เลยแผ่เมตตา กรวดน้ำอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้ แล้วผมก็เดินไปผิดหน้าต่างทีละบาน ทีละบาน จนครบหมด ผมก็เดินไปปิดประตูกำลังจะล๊อคกุญแจ ผมก็ได้ยินเสียงเหมือนคนทำสิ่งของตกแตก เพล้ง เพล้ง เพล้ง เลยเปิดประตูดูอีกครั้งว่าเกิดอะไรขึ้น แอ้ด.......... (เสียงเปิดประตู) สิ่งที่ผมเห็น ณ ขณะนั้น คือไฟที่เปิด ปิด ไปมาหลายรอบ แต่ไม่มีใครอยู่ในโบถส์เลย ผมก็เลยรีบปิดประตู พอรุ่งเช้า ผมก็ได้ไปดูที่โบถส์อีกครั้งว่าเมื่อคืนมีอะไรตกแตกหรือเปล่า แต่ก็ไม่มีสิ่งใดตกแตกเลย ยังอยู่ที่เดิมทุกชิ้น เรื่องราวที่ผมได้เจอนี้ มันเป็นแค่เพียงเริ่มต้น หลังจากนั้นมาผมก็ได้เจอสิ่งแปลกๆ เจอเป็นตัวบ้าง เป็นเงาบ้าง หรือมาแค่เสียง หลังจากนั้นมาผมก็เชื่อสนิทใจว่าวิญญาณนั้นมีอยู่จริง..........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น